Skip to main content ↑ ↓
Topic: شیشه  (Read 136 times) previous topic - next topic

شیشه


شیشه              

یک جوان که قوی بود و رشید

گاه گاهی  بخانه    میخوابید                                        

بود یک روز خسته وبی حال

رفت در کُنج خانه ا ش خُسبید                                     

داشت همسایه گان بی حد شوخ

که صدا بین  خانه  می پیچید                                       

گیرکان  مینمودند  تا سر بام

تا به حد  که  سقف  میلرزید                                        

کودکی   بود  در  میانه  بلا

کیست که از دست او نمی نالید                                     

سنگ برداشت وزد بشیشه چنان

که از صدایش جوان زخواب پرید                                 

گفت  آرام  بشین  ولی  افسوس

طفل  هرگز  به گب  نمی فهمید                                    

گفت  برآیم  بیرون  ومن  بکُنم

مادرت  را که  چون ترا زایید                                     

مادر   طفل    باصدای   بلند

پُشت  دیوار  بود ونعره کشید                                       

که تا نبیند بچشم طفل اک من

نکند  حرف  وگفته  ات  تأیید                                       

شوخی طفل{حبیب}خصلت اوست

آنچه  را    دید   میکند  تقلید