Skip to main content ↑ ↓
Topic: حشر  (Read 140 times) previous topic - next topic

حشر


حشر           

مُلا در بالای منبر وعظ میکرد این چنین

که لواط و بچه بازی  است گناه  بدترین                                                                    

هر کسی هم نوع خودرا کرده باشد کار بد

رو سیا  گردد  بروز  حشر  و وقت واپسین                                                                

بچه  را  آرند و بنشانند  بروی  شانه  اش

که از پُل سراط بگزرکه چو موی باشد معین                                                            

ناگهان  دربین  مجلس  یکنفر  ایستاده  شُد

با فغان وگریه میگفت وای  ای  مُلا  دین                                                              

من   چه گونه میتوانم  که  برم  آن بچه را

که بود  وزنش گرنگتر از من بی جانشین                                                              

یکنفر  پهلوی  آن   مرد گوشهٌ بنشسته بود

سر بگوش  او نهاد از بین  جمع حاضرین                                                             

گُفت  ای  جانیم  چُرا بیهوده گریان  میکنی

تو هم  پیاده  نمی مانی مباش هرگز غمین                                                             

این  فُکاهی رابنظم آورد {حبیب}ای دوستان

گر که  مفهوم اش  بدانید برشُما  صد آفرین