استخوان
استخوان
بُتا با من چنان کردی که سگ با استخوان میگرد
گهی بر خاک می ما لید وگاهی نوش جان میکرد
گهی میکرد بازی همره اش با طرز طفلانه
گهی اورا بزیر سر ز اهریمن نهان میکرد
گهی از بهر شکرانه زدی صد بوسه بر رویش
گهی پرباب چون سنگش به سوی آسمان میکرد
گهی میگشت دورا دور او دیوانه و مجنون
گهی اورا به نزد عام رسوا در جهان میکرد
گهی میگریخت از پیشش بسوی مُلک های دور
گهی از دوری رویش تمام شب فغان میکرد
گهی میگزاشت اش در حالت دوری و تنهایی
گهی از بهر حفظش خویش را خود پاسبان میکرد
گهی میزد چو گُل بوسه به روی وموی ورخسارش
گهی اورا بسنگ کوبیده و پخته پران میکرد
گهی ای جان (حبیب) ات را چو آهنگر سر آتش
گهی بیرون زاتش ناز میداد و سوهان میکرد
Topic: استخوان (Read 307 times)
previous topic - next topic
شعرء فکاهی, کتابخانه,موسیقی