91
Last post by Admin AP -
مُد عا
طرز نگاه زاهد بی مُدعا نبا شد
اندیشه که کرده در نفع ما نبا شد
صد نعمت جهان را گر تو دهی به زاهد
باز هم ببین که از تو هر گز رضا نباشد
درد و شفاست از حق زاهد چیکاره دربین
خالق اگر نخواهد هرگز دوا نباشد
گوید زن است شیطان همچون بلاست سوزان
یاران دعا نمایید کس بی بلا نباشد
اوبسته است دهان را گوید که روزه دارم
ما نفس خویش کُشتیم تا در گنا نباشد
در فکر خام او ما هستیم می پرستان
اما بدست ما جُز چای سیا نباشد
او ریش میگُزارد ما ریش میتراشیم
اسلام صرف و تنها ریش و کلاه نباشد
گوید {حبیب} یارب من غرق در گنا هم
دستم بگیر روزی که دست و پا نباشد
92
Last post by Admin AP -
میخانه
کس به میخانه رود یا به مساجد بتو چه
گر شرابیست و یا عابد و زاهد بتو چه
توچی حق داری که گویی که چنان کن وچنین
همگی بنده یک خالق و ایزد بتو چه
تو اگر پاک تنی باش بما یاوه مگو
تو نه قاضی ونه مُفتی ونه مرشد بتو چه
ما گنا گر بکنیم از تو کسی کی پُرسد
میرسیم ما به جزاء موقع موعد بتو چه
من به تبلیغ تو هر کز نشوم خر چون تو
گر بفکر تو منم کافر ومُلحد بتو چه
چون خدا گفته که اوبنده خود عفوه کند
تو چرا همره ما لج کنی و ضد بتو چه
متقی هستی اگر؛ جنگ تو با ما از چیست؟
تو اگر خوبی ومن آدم مُفسد بتو چه
با (حبیب) بحٍث مکن رو تو بکار خود باش
گر کند مستی ویا رقص و قواعد بتو چه
93
Last post by Admin AP -
آتش نفاق
آواره گان بیایید در مُلک ومیهن خویش
از نو بنا بسازیم این کهنه مسکن خویش
از قصر دیگران به این خانه خرابه
بهتر ز پادشاهیست بودن به مدفن خویش
نفروش خانه خویش هر چند خرند به دالر
چون ازکف ات بیرون شُد گیری تویخن خویش
ما و تو ییم برادر از کین و کینه بگذر
باز آ که باز گردیم در کوه وبرزن خویش
تا کی تُرا بدوشد دشمن چو گاو شیری
رحمی نما بجسم و بازو و بر تن خویش
در هر کُجا که باشی آواره ات بنامند
از آتش نفاق ات سوزی تو دامن خویش
بگذر زجنگ و دعوا ای هموطن بخود آ
تو چا نکن بدستت از بهر مُردن خویش
کوید {حبیب}ای دوست برگرد به مُلک آبأ
ما و تو میشویم یک بر ضد دشمن خویش
94
Last post by Admin AP -
مرحبا
از اروپا امدی تو زن گرفتی مرحبا
وقت پیری با شن ودرشن گرفتی مرحبا
باد کردی دالر وکردی عروسی باشکوه
سیت الماس وطلا درجن گرفتی مرحبا
هیچ کس حاضر نبود آنجا که گردد زوجه ات
آمدی ویار سیمین تن گرفتی مرحبا
مثل خر بارات نمودند وتو هم دم اک زدی
مصرف بسیار در گردن گرفتی مرحبا
خرج یکسال خسر را پیشکی پرداختی
از برنج وماش تا روغن گرفتی مرحبا
بهر قوم وخویش دختر تحفه هایی رنگرنگ
تکه های بخمل وچرمن گرفتی مرحبا
گر زتو یگ دانه گندم خواست فامیل عروس
تو به ایشان خوشه با خرمن گرفتی مرحبا
قرضه بگرفتی خریدی تاج بر فرق عروس
بوت وکالا را تو از لندن گرفتی مرحبا
زن گرفتی تا شود پای همه از کوچه جم
بر برنج دیگران سالن گرفتی مرحبا
کله ات میلرزد واین زن جوان است وتوپیر
این زن مقبول را بر من گرفتی مرحبا
95
Last post by Admin AP -
قربان تو وطن
قربان تو وطن که عجب میفروشنت
گاهی به روس گاه به عرب میفروشنت
گاهی بشرق گاهی به غرب میدهند ترا
در روز روشن و دل شب میفروشنت
هرکس زگوشه ء تو بخود قطع میکند
این ناکسان بدون سبب میفروشنت
تو خاکدان شدی وطن من ز جانیان
ایشان به عیش وساز طرب میفروشنت
هر مفسد که ریش گزارد بنام دین
غافل ز رسم واصل نسب میفروشنت
تنها نه بیسواد ترا با ر ها فروخت
افسوس صاحبان ادب میفروشنت
این خاینان دون که ندارند لیاقتت
تا مانده از تو نیم وجب میفروشنت
هرکس بنام تو به تجارت شده دخیل
با نام و قوم وسمت ولقب میفروشنت
خرکار شد وزیر و شتربان معین آن
نا دیده گان به لاوه لهب میفروشنت
از پیش روی جمله بسنگر برای تو
اندر خفا زسمت عقب میفروشنت
دارد اُ مید(حبیب) که خصم ات شود تباه
هرچند کنون به سود وسلب میفروشنت
96
Last post by Admin AP -
كجاست عيد
كجاست عيد بجُز نام اي وطن بي تو
كه رفته جُمله خوشي ها ز ياد من بي تو
به مُلك غير چنانم چو بلبل به قفس
نفس رسيده به لب در حصار تن بي تو
نگو كه دور شدم از تو شاد مان هستم
كه ميتپد به خدا قلب مرد و زن بي تو
نه تو زدست خران زبون در آرامش
نه لحظهَ بوُد اسايش به من بي تو
اكرچه پر بگشايم به هرطرف قسم است
كه گُل به ديده رسد خار در چمن بي تو
چگونه عيد بگيرم كه تودر آتش جنگ
لباس عيد بود در تنم كفن بي تو
حبيب را نبود نام و مرتب اي وطنم
كه هيچ گل نزند سر در انجمن بي تو
97
Last post by Admin AP -
خوبان
پی خوبان گرفتم زنده گی رفت
خدایا عفو فرما بنده گی رفت
به چاه چشم شان افتادم از شوق
جهان تاریک شد تابنده گی رفت
ندیدم چون حیا از چشم خوبان
تمام از چشم من شرمنده گی رفت
ز بس لغزیده ام در عشق خوبان
تما مأ عمر در لغزنده گی رفت
از ایشان صرف تمکین و ادا بود
زمن آن خصلت یکدنده گی رفت
حبیبا)چون رقیب از دیده گم شد
شُکر کن کان بساط گنده گی رفت
98
Last post by Admin AP -
خدا شناس
تو اگر خدا شناسي به وي اتكا كنُ و بس
به هر آنچه در خور اوست فقط اكتفا كنُ وبس
تو مرو به آن كسان كه به دين كنند تجارت
به خدا پنا گزين شو همه را رها كنُ وبس
زجدال دين و مزهب برهان خود اي برادر
ز ريا و كذب بگزر دل خود صفا كنُ وبس
چو نمانده اند شاهان من و تو كجا بمانيم
تو وجيبه كه داري بخدا ادا كنُ و بس
منشين به تخت شاهي كه سرت رود در اين رأ
تو بقدر دانش خويش فقط ارتقأ كنُ و بس
چو بقدرت و مقامي منما ستم به مظلوم
تو ز خويش نام نيكو بجهان بنا كنُ وبس
نبري تو مُلك و ثروت زجهان سفله همرا
به غريب و بي بضاعت كرم و سخا كنُ وبس
چو حبيب خسته ميباش و طمع مبر به ناكس
به قناعت ات تو شُكر، سر و بوريا كن ُو بس
99
Last post by Admin AP -
خيره
غنچه تا گُل بشود خيره در آن باد صباست
حُسن نيكو برود خصلت نيك اش بر جاست
اندرين ظُلمت شب چند بخوابيم من و تو
تا كه از خواب بخيزيم سحر، خانه تباه ست
آنچه را داده خداوند امانت بر ما
يك به يك باز سپاريم ،همه را بي كم وكاست
تو ومن هردوي ما زاده يك خاك ودر ايم
خيز و جست تو فقط مغلطه كبر و هواست
نوبت هركي شود تا برود سوي سفر
بانگ رقتن چو شود، ميرود گر شاه و گداست
مسند و تخت نماند بكسي تا به ابد
آيد آن وقت كه گويند فلاني بكجاست؟
هر عمل زاده عكس العمل ماحول است
بار كج هيچ به منزل نرسد سالم و راست
چند روزيست (حبيب) چرخ بكام جاهل
آخر مردم بي تجربه، پا بر سر چاه ست
100
Last post by Admin AP -
زچک بگزر بما دالر روان کو در این ما پیسه عاجلتر روان کو
صبور) و (مادعلی) بیکار هستند سلام گفتن میگن موتر روان کو
خودت دانی به ما چیزی نمانده یکدو سیت کوچ وفرنیچر روان کو
زکابل آمدند فامیل( صغرا ) فقد گفتن که منی آردر روان کو
برای پاسپورت (خیرالله) مسکین پول ویزه و راجستر روان کو
اگر چه عیب میباشد که گویم بره جانم کمی موی بر روان کو
نود ساله شده مادر کلانت بزیر قول اکش پودر روان کو
ها راستی گفته بودی ضرف شویی دو سیت چینی بره (هاجر) روان کو
مدوری جان کمکی با نه گیر است دو صد دالر براه لچر روان کو
رما تیزم و قلنج داره گل اندام دو بالشت از پر کفتر روان کو
اگر( بوش) را شبی دیدی دحمام بگو نامرد اسپانسر روان کو
برای نفخ وبادیم یک دوا گک به دست (مارگرت) تاچر روان کو
د آستر ولایی هرگز نمیرم دو لک دالر به قاچاقبر روان کو
غوتی) جان کورس کمپیوتر گرفته فقط یک دانه کمپیو تر روان کو
