Skip to main content ↑ ↓
Topic: بگزشت (Read 410 times) previous topic - next topic

بگزشت


بگزشت

بگزشت  زمانیکه  دُختر  به   پسر     میداد

                          یعنی  به  وفای خویش  ایستاده  وسر میداد

بگزشت   زمانیکه   هر  مرد   بدستش  بود

                        شمشیر   جوان  مردی  خودرا  بخطر  میداد

بگزشت که می خیزاند، مرد در دم صبح میکرد

                       ازخواب همه را بیدار  و از  صبح  خبر  میداد

بگزشت  که زن  میگفت  بر  مرد  که بالا شو

                        بر  شاخ   درخت   توت  وقتی  که  ثمر میداد

بگزشت  که مرد از خشم زن را بسرش میشاند

                           اندر   سر   آتش  او  انداخته  و  در  میدا د

بگزشت   زمانیکه   هر  کس  به کسی  میداد

                        اندرز   نیکو   کاری   واز  صدق  نظر میداد

بگزشت (حبیب) آنوقت که شاعر را میکردند

                           تشویق  همه  مردم ، تا  پند  چو   زر  میداد