Skip to main content ↑ ↓
Topic: بخیزانم (Read 349 times) previous topic - next topic

بخیزانم


بخیزانم

بخیزانم اگر خواهی  که بنشینی   بروی آن

زچوکی  یک نفر  را تاکه  پای تو  شود آرام                                                   

بمالم  گراجازت  میدهی  بالا  وپایین  را

سر   زُلف  سیایت   را کمی   با روغن  بادام                                                   

بیا یک شب بشین بر نوک آن تا خیر ازآن بینی

شب مهتاب ای جانم بیا بنشین به نوک بام                                                   

نه تنها که تورا کردند مرا هم بار ها کردند

مرا در شهر رسوا وتورا در عشق من بد نام                                               

کمی با لا  بگیر تا من  به اندازم  به بین آن

من از روی درخت بر دامنت چندانه سیب خام                                            

نته شوراک که تا گردم خلاص ومن به آسایم

دو ابروی چو خنجر را بمان تا دل شود آرام                                            

ز اول گر تو میدادی( حبیب) ات را چه حاجت بود

تو فُرصت   تا کند ابراز   عشق خود در آن ایام