جنگ رستم
جنگ رستم
به لغماني گفت رستم چنين
كه گر آمدم من به مشرق زمين
كشم من ترا بر سر چوب دار
كه از تو نماند ديگر ياد گار
*****
به او گفت لغماني هوشمند
كه ماما نساز خويش را ريشخند
ترا من نمايم به (غين) ام سوار
كه چيغ ات رسد تا سر ننگرهار
كنم من ترا آنچنان كون سخت
كه تا وقت مردن بماني كرخت
هنوزم اگر داري عزم چنين
به كونت ببند جعبه واسلين
*****
چو بشنيد رستم ازو اين جواب
به قلبش فتاد لرزه و اصطراب
به گفتا سلام است به لغمانيان
به اين عظمت و شان افغان ستان
نمي خارد كونم كه لغمان روم
به پاي خودم سوي گرگان روم
حبيبا به لغمان مرو در چكر
چو رفتي به پُشتت ببندي سپر
******
jang rostam poem
ba laghmani ya goft rustam choonin
ka agher aamadam maan ba mashreq zamin
chonan at kasham bar sar chob daar
ka az to namanad deghar yad gar
*****
ba aoo goft laghmani hoshmand
ka mama nasaz khesh ra resh khand
to ra man nomayam ba( ghen)am sawar
ka cheqat rasad ta sar nangherhar
to ra man nomayam chonan koon sakht
ka ta waqt mordan be mani karakht
hanoz am aghar dari azm chonin
ba konat baband jaba waselin
*****
cho beshneed rustam az ao een jawab
ba qalb ash fetad larza wa estrab
be ghofta salam ast ba laghmani yan
ba een azmat wa shan afghan setan
na me kharad koon am ka laghman rawam
ba paya khod man soya ghorghan rawam
habiba ba laghman maro dar chakeer
cho rafti ba posh at ba bandi saper