Skip to main content
Topic: ناله  (Read 639 times) previous topic - next topic

ناله



ناله                             

میروم  تا  تو  نیابی  هیچ  آثا ر   مرا

تا  نیندازی  نمک  تو  زخم  خونبار  مرا                                                                       

میروم من آنقد ر دوراز تو تا تو نشنوی

هیچ  آواز  و  صد ا  و  ناله ٌ زار مرا                                                                         

میروم  تا  که  کُنم  آواره گی  را اختیار

تا   عزیز انم   نمایند  یاد   دیدار  مرا                                                                         

میروم دورازوطن درمُلک های دوردست

نزد  آنانکه  نفهمند  حرف  و گفتار  مرا                                                                     

میروم  تا  رفتن  من  پند  گردد  بهر تو

که   بدانی  قدر  این  قلب  وفادار  مرا                                                                      

میروم از شهر کابل تا بدان سوی جهان

تا کسی از من  نپرسد  پیشه  و کار مرا                                                                     

میروم تا که نه نام و نه  نشان ماند  زمن

اندرین  دنیا که  آزرده  است  افکار  مرا                                                                   

میروم تا دوستان کویند {حبیب}ما چی شُد

شرح سازند  با رفیقان  گب و  اشعار مرا