شفا بخش
شفا بخش
ذرهٌ خاک وطن نُسخه ودر مان من است
توتیایست که شفابخش دو چشمان من است
گر خرابه شده یا سوخته ازکینه غیر
مایه فخر من این مهد نیاکان من است
آبروی من و اسناد شناسایی من
آریاناست و باختر وخراسان من است
هرکجا که بروم هر کی بگوید افغان
وه چه زیباست وطن مرتبه و شان من است
از اتک تا به تُرغندی و الی صوبه سند
تا سر قُلعه پامیر و تا واخان من است
غزنه و بلخ و هری تا به سمنگان و کُنر
مشرقی تا به جُنوبی همه افغان من است
آسیا را وطن است قلب بفدای نامش
که جهان مایل این مأمن شیران من است
تا که دنیاست وتاریخ ؛ وطن هست {حبیب}ُ
خدمت به هموطنم مقصد و ایمان من است
شعر از : حبیب یوسفی