Skip to main content
Topic: یاد (Read 790 times) previous topic - next topic

یاد


یاد

یاد کنُ  دوست مرا تا که نرفتم از یاد

              قبل  از آنکه ببرد خاک  مزارم  را باد

رسم افغانی خود هیچ  فراموش  مکن

               بگزر  از محرکه  منطقه  وقوم و نژاد

قدر هم دانیم از اینکه نبود عمر همیش

              چون  بمیریم  نکند  فایده  داد   وبیداد

اندرین چرخ زبون کیست که آسوده بود

            هیچ  راحت  به کسی  دهر  فرومایه  نداد

پند  بود  مرحله  طفل  و  جوان  تا پیری

           میوه  چون  پخته  شد  از شاخ بباید افتاد

گوسفندانیم  وقصاب   بود  صید    اجل

            میبرد  هر دم  ازین  دهر  یکی  را  صیاد

غیر  دشنام  نشد  حاصل  ما  هیچ (حبیب)

           خسته  گشتیم  ازین  کشمکش  و گپ زیاد