آتش سوز
آتش سوز
بیا که هست بدستم بیاد تو شب وروز
پیاله از می نوشین ناب آتش سوز
کی را کنم چو تو رفتی که جُز تو نیست کسی
که وصف خصلت نیکوی او کنم به رموز
نشان ندادی و گفتی که داخل اش سرخ است
بناز و عشوه شکستی چو قاشی از تربوز
غمین مباش اگر که کنند ترا گاهی
اهانت بر سر راه مردمان بد آموز
تو میدهی و ولی قدر آن نمیدانند
هزار پند به این جاهلان تازه بروز
چوخفته است نخیزد تلاش تو عبث است
به آدم که بود تنبل هیچ چشم مدوز
کسی نداده مر ا یاد تا چگونه کنم
تلاش تا که به عشقت شوم بتا پیروز
(حبیب) تا که توانی بکن که وقت کم است
تو دوستی و مروت چراغ صلح افروز
Topic: آتش سوز (Read 489 times)
previous topic - next topic
شعرء فکاهی, کتابخانه,موسیقی