Skip to main content ↑ ↓
Topic: پالان  (Read 380 times) previous topic - next topic

پالان


پالان                    

دیدم ا ت همراه پالان در سرک بودی روان

تا  کسی گر خر شود پالان نهی بر پُشت آن                                                           

پیر  گشتی  و کشال  گشته  به  بین  پاه  تو

رگ و پوستت میشود معلوم حتیٌ استخوان                                                            

یاد  آنشب  که نمیماندی  که بانم بر  زمین

من کتاب درس را چون صبح آن بود امتحان                                                       

چون  نمی آیی  به یاد تو ز نوک اش میچکد

از سر مژگان من  اشک  ای مه  نا مهربان                                                           

یا بته و یا بکُن این رسم دوران است و بس

سر بته  و یا قبول  کن هرچه گویند ناکسان                                                           

کش بگیر تا راست بانم من به بینش نازنین

یعنی   آموزم   ترا  انداختن   تیر  و  کمان                                                          

دست زدی گفتی که شخ بود دست من افگارشُد

تار  شیشه  را چو  دیدی  همراه کاغز  پران                                                       

بته  تو  جانا نشان  و از( حبیب)  خود نشرم

هنر  و  علمیت  ات   را تا  ببینند    دوستان