باغ وطن
باغ وطن
وطن باغ ایست که از هر گونه گُلها شاخه هادارد
هزاران میوه شیرین به هر دردی دوا دارد
گُل اُزبک، گُل پشتون ،گُل تاجیک، گُل تُرکمن
گُل بلوچ وپشه یی به روی دیده جا دارد
گُل هزاره در مرکزبود چون قلب و روح ما
الٌهی بشکند دستی که از ما یش جدا دارد
عجب باغ ایست این افغانستان قربان دامانش
که هر گُل رنگ وبوی خاص خود در انتهادارد
برای حفظ نا موس وطن بر خویشتن با لم
که باغ ما به هرسو راد مردان شجاع دارد
اگر اهریمن آید تا بچیند شاخه ای از ما
دیگر گُل ها شوند پژمُرده تو گویی عزا دارد
گهی فصل بهاران گاه خزان این رسم دوران است
کسی کی از خزان ترسد که رب بارالهی دارد
نزن ری چشم بدخواهش شودکور گر که بد بیند
که باغ ما به خود خُفته علی مُشکل گُشا دارد
اگر از چشمه آب روان اش نوش فرمایی
تو خود دانی که بر هر درد و بیماری شفا دارد
زبادام وزپسته تا انار وتوت وگیلاس اش
ببین بر صد رقم انگور که طرف خوش نما دارد
حبیب) دارد اُمید که این باغ سبز و جاودان بادا)
برای ملت خود روز و شب دست دعا دارد
Topic: باغ وطن (Read 452 times)
previous topic - next topic
شعرء فکاهی, کتابخانه,موسیقی