فهیم حقمل
بجای گل به گلستان دل چرا خار است
بجای مهر و وفا از چی جور و آزار است
بیا که با تو بهار آید و خوشی ونشاط
وگرنه روز بمن تیره چون شب تار است
*****
بجای ظلم و جفا گر وفا کنی صنما
تو حاجت دل عاشق روا کنی صنما
ا گر زحال من خسته دل دمی پرسی
یقین که حق وفا را ادا کنی صنما
******
بجای خواب به چشمم هوای دیدن توست
چو بوی گل به مشامم سحر وزیدن توست
رسیده جان به لبم در حصار تن تو بیا
که جان خسته من بسته با رسیدن توست
****
بجای دل اگر ام کوه بود میلرزید
در آن دمی که نگارم به ناز میخندید
من غمین شده بودم خُمار آن لب لعل
خیال بوسه به پندار نقش میبندید
Topic: فهیم حقمل (Read 397 times)
previous topic - next topic
شعرء فکاهی, کتابخانه,موسیقی