خار خُشکیده
خار خُشکیده
ما در این دایره تنها ماندیم
از همه خلق مُجزا ماندیم
کس نگیرد، سراغ ما هرگز
خارخُشکیده بصحرا ماندیم
نه زمسجد نه زبُتخانه شدیم
نه قدم سوی کلیسا ماندیم
پیر میخانه را پدر خواندیم
سر خود در رأه صهبا ماندیم
پند زاهد بلا ی جان گردید
هم زدنیا هم زعقبی ا ماندیم
تا گریفتیم طریق مجنون را
روز وشب در غم لیلا ماندیم
گرچه امروز بی (حبیب)شدیم
چشم اُمید به فردا ماندیم
Topic: خار خُشکیده (Read 408 times)
previous topic - next topic
شعرء فکاهی, کتابخانه,موسیقی