آتش
آتش
دل آتش پارهٌ دارم که خاکستر نمیگردد
زباران دو چشمانم مشامش تر نمیگردد
به دل گفتم مکن بازی دیگر با آتش خوبان
دل دیوانه خو کرده به این باور نمیگردد
چو خیزد از سر زلفی نشیند گوشه ابرو
کند این ناروا کاری کز او بد تر نمیگردد
نصیحت را نمیداند به راه پُر خطر راند
به سیر که روان گردید از آن راه بر نمیگردد
به هر لحظه کند غوغا دًم وساعت کند سودا
به خیر خود نمیفهمد به جُز از شر نمیگردد
بهر کس میسپارم دل پس آ رد بر در منزل
که این ارزانی ات بادا بما همسر نمیگردد
همی گویم دلا بس کُن سرم را میدهی بر باد
بمن گوید که عاشق پُشت پا و سر نمیگردد
حبیب}از دل چه مینالی که اعجاز خداوندیست
کسی که خون دل خورده پی کوثر نمیگردد
Topic: آتش (Read 689 times)
previous topic - next topic
شعرء فکاهی, کتابخانه,موسیقی