گیتی
گیتی
سفر دراز هجرت بکُجا کشیده مارا
که به دور دور گیتی چو هوا کشیده مارا
به تلاش زنده ماندن همه دست و پا نمودیم
به دیار غیر حالت چو گدا کشیده مارا
همه چیز را که دیدیم ز دیانت خراب است
نه قدر کشیده مارا نه قضا کشیده مارا
زکشاکش حوادث شده ایم چو قاف نی خُشک
به مثال کوه بودیم پر کاه کشیده مارا
نه میان ما تفاهم نه بفکر و رنج مردم
که جدال و جنگ ودعوا به غزأ کشیده مارا
نه هراس از خداوند نه بقول خویش پابند
که حصار نفس ظالم به بلا کشیده مارا
به سُخن کسی چو ما کو و عمل به کار ما نیست
چی غرور نا مناسب به خطا کشیده مارا
ز چه رو {حبیب} خندد به کجا سفر ببندد
که زمانه از عداوت سر راه کشیده مارا