کرزی که رفت
کرزی که رفت
کرزی که رفت کلبی و مقصود میرسد
دوران شیخ و حضرت نیمرود میرسد
دل خوش مکن که فصل نو آید بروی کار
آن خر که نیست به دایره موجود میرسد
باز هنگ خر ز هر طرفی میشود بلند
تحصیل و علم به پایه نابود میرسد
آن دست و پا و سر زدن از نو شود رواج
وان لحظه های رنج و غم آلود میرسد
زان سون مرز باز الاغان تیز گوش
ملاه لنک و کور پشم دود میرسد
آی اس آی باز ولادت کند ز سر
خاک باد کرده تا پُل بیسود میرسد
دیگر نیاز به باغ وحش ای دوست هیچ نیست
هرسوی وحشیان با تف و دود میرسد
هوشیار باش حبیب در این موقع اساس
که حرف تو بگوش خران زود میرسد