حيف
حيف
قدر هر لحظّه عمرت كه نداني حيف است
به هدر گر گزرد دور جواني حيف است
اي كه امروز چو شيري تو بخود توشه بساز
روز فردا كه تحرك نتواني حيف است
احترام پدر و مادر خود دار هميش
با بزرگان به سخن زشت زباني حيف است
مرتب آدمي و مقصد انسان بودن
بي خبر بودن از اين راز نهاني حيف است
نو نهال كه شده زرد ز آسيب زمان
قطره اشكي تو برآْن گرنه چكاني حيف است
قدر ياران موافق تو بدان در همه عمر
يار خودرا اگر از خويش براني حيف است
گُل به هنگام بهاران و زمستانش برف
برگ ريزان خوش فصل خزاني حيف است
اي حبيب گرچه كه اين عمر سريع ميگزرد
يادگاري اگر از خويش نماني حيف است
Topic: حيف (Read 397 times)
previous topic - next topic
شعرء فکاهی, کتابخانه,موسیقی