خدا شناس
خدا شناس
تو اگر خدا شناسي به وي اتكا كنُ و بس
به هر آنچه در خور اوست فقط اكتفا كنُ وبس
تو مرو به آن كسان كه به دين كنند تجارت
به خدا پنا گزين شو همه را رها كنُ وبس
زجدال دين و مزهب برهان خود اي برادر
ز ريا و كذب بگزر دل خود صفا كنُ وبس
چو نمانده اند شاهان من و تو كجا بمانيم
تو وجيبه كه داري بخدا ادا كنُ و بس
منشين به تخت شاهي كه سرت رود در اين رأ
تو بقدر دانش خويش فقط ارتقأ كنُ و بس
چو بقدرت و مقامي منما ستم به مظلوم
تو ز خويش نام نيكو بجهان بنا كنُ وبس
نبري تو مُلك و ثروت زجهان سفله همرا
به غريب و بي بضاعت كرم و سخا كنُ وبس
چو حبيب خسته ميباش و طمع مبر به ناكس
به قناعت ات تو شُكر، سر و بوريا كن ُو بس